Waarom is het zo moeilijk juist te communiceren in de zaak De Pauw?

‘L histoire se répète. Na de communicatieblunder van de voormalig CEO van de VRT toen de feiten van Bart De Pauw pas aan het licht kwamen, is de huidig CEO van onze publieke omroep aan de beurt. Uiteindelijk is het een ‘proces van allen’ geworden en is het de slachtoffers en hun dader ontnomen, met secundaire victimisatie tot gevolg.

Het hele traject is intussen een media-gericht onderhandelingspakket geworden. De CEO van de publieke omroep beslist wat er gebracht wordt of niet. Welke elementen heeft hij hierbij gewikt en gewogen? Hebben de slachtoffers hier een stem in? Heeft de dader het recht om zijn excuses aan te bieden? Het is een oermenselijk fenomeen dat wanneer slachtoffers aan het woord zijn, er veel begrip is. Wanneer de dader spreekt, de hang naar de schandpaal groot is.

Wist je dat er in andere bedrijven soms effectief bemiddeld wordt tussen slachtoffer(s) van werkgerelateerd seksueel grensoverschrijdend gedrag en hun dader? Dat zij onderling doorspreken wat de daad met het slachtoffer gedaan heeft, dat zij de kans krijgen te vertellen welke impact dit heeft gehad en nog steeds heeft op hun leven, dat een stuk van wie ze zijn hierdoor ernstig beschadigd is. Dat daders door de frontale confrontatie met het leed de feiten niet anders dan onder ogen kunnen zien. Dat hierop volgend partijen, met de hulp van een bemiddelaar, in staat kunnen zijn om samen af te spreken welke maatregelen ervoor kunnen zorgen dat slachtoffers verder kunnen met leven en werk en daders verantwoordelijkheid opnemen voor hun fouten. Dit alles niet los van mogelijke strafrechtelijke procedures die verder lopen. Wist je dat werkgevers dit ook zelf kunnen aanbieden?

Er wordt nog te vaak door CEO’s, management in ‘krachtig te brengen boodschappen’ gedacht. Het is een absoluut gemiste kans (keer op keer) om in de eerste plaats de complexe balans niet voldoende te doordenken en vervolgens enkel vanuit crisismodus te communiceren. Dat zegt twee dingen: er wordt duidelijk niet gedacht aan wat slachtoffers kan helpen om gebeurtenissen te verwerken en daders nodig hebben om hun verantwoordelijkheid ten volle op te nemen. En spijtig genoeg primeert het imago van de firma vaak, over mensen-hoofden heen. En hier maken ze de dubbele fout, want communiceren vanuit wat partijen kan helpen, doet je reputatie net alle eer aan.